بلاتکلیفی پناهجویان افغان، سردرگمی ایالات متحده: مسیر دشوار ادغام پناهجویان افغانستان در جامعه آمریکا

۱ اسفند(حوت)۱۴۰۰-۲۰۲۱/۲/۲۰

پس از تسلط گام به گام طالبان و سقوط کامل افغانستان در ماه اوت، هرج و مرج گسترده ای ناشی ازخروج نیروهای خارجی و روند تخلیه در فرودگاه کابل رخ داد. به طوری که سیل عظیمی از شهروندان افغانستان که از بازگشت دوباره طالبان به قدرت هراس داشته اند، درصدد فرار و خروج از کشور به پشت دروازه های فرودگاه کابل هجوم آوردند اما این عملیات با هرج و مرج و خشونت فراوان همراه بود و منجر به کشته شدن بیش از ۱۸۰ نفر از جمله ۱۳ پرسونل نظامی ایالات متحده در جریان بمب گذاری در فرودگاه کابل شد.در این میان تخلیه افغانستان در ماه اوت یک شوک بزرگ برای سیستم مهاجرت و اسکان مجدد ایالات متحده بود. به طوری که اکنون پس از گذشت شش ماه از سقوط کابل و روند تخلیه پناهندگان افغانستانی به ایالات متحده روزنامه صبح کابل افغانستان به نقل از گزارشی از نیویورک تایمز آورده است که« درخواست اکثریت شهروندان افغانستان برای دریافت ویزای بشردوستانه آمریکا رد شده است و تنها تعداد اندکی از درخواستی ها برای دریافت ویزای بشردوستانه مورد بررسی قرار گرفته است. این گزارش آورده است که از میان ۴۳ هزار درخواست ویزای بشردوستانه که سازمان مهاجرت آمریکا از ماه جولای سال گذشته به این طرف دریافت کرده، تنها کمتر از ۲ هزار درخواستی مورد بررسی قرار گرفته است و تا ۱۱ فوریه تنها حدود یک هزار و ۵۰۰ پرونده رد و ۱۷۰ درخواستی تایید شده است».

ایالات متحده بهشت امن پناهجویان گریخته از نظام طالبان؟

در واقع در حالی که پناهجویان افغان نزدیک به شش ماه پس از ترک کابل زندگی جدیدی را در ایالات متحده آغاز کرده اند و سفر آنها شامل تلاش های مکرر برای عبور از پست های بازرسی طالبان و رسیدن به فرودگاه در پایتخت افغانستان، یک پرواز به قطر، یک پرواز دیگر به آلمان و سپس حضور بیش از پنج ماه در پایگاه های نظامی و کمپ ها در ایالات متحده بوده است و در حالی که آمریکایی ها از مهاجرین که بسیاری از آنها نیروهای امنیتی پیشین افغانستان بوده اند، استقبال کرده اند، اما مدافعان می گویند که تلاش ها برای اینکه تازه واردان افغان احساس کنند در خانه خود هستند، با چالش هایی همراه است. از چالش های فوری و لجستیکی مانند یافتن مسکن ارزان قیمت گرفته تا چالش های ساختاری مانند حل و فصل وضعیت مهاجرت آنها. به طوری که این هفته وزارت امنیت داخلی آمریکا گفت که تنها هزارودویست مهاجر در تاسیسات نظامی در ایالات متحده باقی مانده اند و هفت پایگاه از هشت پایگاه فرماندهی شمالی ایالات متحده که میزبان افغان ها پس از عقب نشینی در ماه آگست بوده اند، ماموریت خود را تکمیل کردند. اما اکثریت قریب به اتفاق افغان هایی که پس از فرار کشورشان به ایالات متحده آمده اند، در آزادی مشروط بشردوستانه هستند که به آنها مجوز ورود به کشور را داده است اما هنوز مسیری برای اقامت دائم ندارند. فراتر از آن وضعیت حقوقی آنها بر اساس دلایلی متزلزل است. در این میان، گزارش وزارت امنیت داخلی آمریکا نشان می دهد بیش از ۳۶ هزار پناهجوی افغان واجد شرایط برنامه ویزای مهاجرت ویژه(SIV)که برای افغان هایی که در طول جنگ ۲۰ ساله با نیروهای آمریکایی کار می کردند، طراحی شده است، نیستند. این پناهجویان  این نگرانی را دارند که در صورت عدم اعطای اقامت دائم به آنها ایالات متحده پس از دو سال آنها را از کشور اخراج کند. با این وجود، افغان هایی که در وضعیت مبهم مهاجرت هستند می توانند به طور رسمی در ایالات متحده در خواست پناهندگی کنند اما مدافعان می گویند که ارائه درخواست برای هزاران مهاجر یک راه حل عملی نیست. چراکه سیستم پناهندگی این کشور در حال حاضر عقب ماندگی عظیمی را تجربه می کند و میانگین زمان رسیدگی به آن بیش از چهار سال است(Harb,2022).

به عبارت دقیق تر، بر اساس گزارش کنگره ایالات متحده از “عملیات استقبال از متحدین/همپیمانان” (OAW)، حداقل ۳۶۴۳۳ مهاجر افغان که قرار است در ایالات متحده اسکان داده شوند، فاقد مسیر و پروسه ای مستقیم برای تضمین اقامت قانونی دائمی خود در این کشور هستند. این تعداد نشان دهندۀ بیش از ۴۰ درصد از ده ها هزار افغانیست که به عنوان بخشی از بزرگترین عملیات تخلیه و اسکان مجدد توسط دولت ایالات متحده از سال  ۱۹۷۵ تا کنون، از افغانستان با هواپیما منتقل شدند. این مهاجران افغان در بلاتکلیفی حقوقی باقی خواهند ماند مگر اینکه کنگره آنها را به لحاظ قانونی رسمیت بخشیده و اعتبار دهد، یا آنها درخواست دهند و مزایای مهاجرتی مانند پناهندگی را دریافت کنند. با این حال، برنامۀ پناهندگی ایالات متحده با تعداد ۴۱۲۰۰۰ درخواست معوقه مواجه است. برخی از این پناهندگان نیز ممکن است پرونده شان مختومه گردیده و آنها را در مراحل اخراج قرار دهند.

دوگانه «آزادی مشروط» و «اقامت دائم»: گزینه های پیش روی پناهجویان افغانستان در ایالات متحده

به دلیل تخلیه های شتابزده و سقوط ناگهانی دولت افغانستان، دولت بایدن پروسۀ چندین سالۀ پناهندگی را به منظور اسکان مجدد افغان هایی که به نظر می رسد در معرض خطر آزار و اذیت طالبان قرار دارند، دور زد. پیش از این پناهندگان سنتی یک سال پس از ورود به ایالات متحده واجد شرایط اقامت دائم می شوند.  اما حالا در عوض، دولت از یک مرجع و اختیارِ حقوقی بشردوستانه به نام آزادی مشروط (parole) برای پذیرش مهاجران افغان پس از بررسی و غربالگریِ آنها در اقامتگاه های نظامی در خاورمیانه و اروپا استفاده کرد. طبق این رویه، در حالی که به افراد تخلیه شده اجازه داده می شود که به مدت دو سال به طور قانونی در ایالات متحده زندگی و کار کنند، اما آزادی مشروط به آنها اقامتی دائم اعطا نمی کند. بر اساس گزارش وزارت امنیت داخلی که روز جمعه ۲۸ ژاویه ۲۰۲۲ با کنگره به اشتراک گذاشته شد، تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، به ۷۰۱۹۲ افغان برای ورود به ایالات متحده آزادی مشروط اعطا شد. اما پس از لغو آزادی مشروط، پنج فرد تخلیه شده در مراحل اخراج قرار گرفتند. در این گزارش دلایلی برای خاتمه آزادی مشروط ارائه نشده است، اما ممکن است این امر ناشی از فعالیت های مجرمانه باشد. بر اساس این گزارش، ۳۶۸۲۱ مهاجر افغان می توانند از طریق برنامه ویزای ویژه مهاجرت (SIV) به دلیل کمکی که آنها یا اعضای نزدیک خانواده شان به تلاش های نظامی ایالات متحده ارائه کرده اند، واجد شرایط اقامت دائم شوند. این تعداد شامل متقاضیان ویزای ویژه و کسانی است که انتظار می رود برای آن درخواست دهند. دارندگان ویزای ویژه مهاجرتی و همسر و فرزندان آنها به طور خودکار واجد شرایط دریافت گرین کارت هستند. اما مانند برنامه پناهندگی، برنامه ویزای ۱۴ مرحله ای نیز با تاخیرهای مدیریت و سختی مواجه شده است. در پاییز گذشته، کنگره ایالات متحده مهاجران تخلیه شده از افغانستان را واجد شرایط دریافت مزایای اسکان مجدد پناهندگان، از جمله مراقب های بهداشتی و کمک مستقیم برای خرید مایحتاج اولیه مانند غذا و مسکن کرد. همچنین به مقامات پناهندگی ایالات متحده دستور داد تا رسیدگی به درخواست های ارسال شده توسط مهاجران را تسریع بخشند. اما با وجودِ کمپین پر سر و صدای مدافعان پناهندگان و حمایت عمومی دولت بایدن، تلاش ‌ها برای معرفی و تصویب یک قانون تنظیم افغان (Afghan Adjustment Act) که اجازه اقامت دائم را به مهاجران ارائه می‌دهد، تا کنون در کنگره متوقف شده است (MONTOYA-GALVEZ,2022).

بنابراین، در شش ماه پس از ورود طالبان به کابل و کنترل افغانستان، ایالات متحده از بیش از ۷۴۰۰۰ افغان که مجبور به ترک کشورشان شده ‌اند استقبال کرده است. به طوری که تا ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲، بیش از ۶۸۰۰۰ افغانی که از طریق عملیات استقبال از متحدان به ایالات متحده نقل مکان کرده اند، با هماهنگی بیش از ۲۹۰ آژانس اسکان مجدد محلی، در جوامع سراسر ایالات متحده اسکان داده شده اند. حدود ۸۰۰۰ تخلیه ‌شده در سه پایگاه نظامی در نیوجرسی، ویرجینیا و ویسکانسین باقی مانده ‌اند، جایی که آنها تحت غربالگریِ بیشتر و واکسیناسیون علیه ویروس کرونا و سایر بیماری ‌ها هستند. دولت بایدن امیدوار است تا اواسط فوریه همه افراد تخلیه شده از این پایگاه های نظامی را جابه جا کند. از سوی دیگر، داده های وزارت امنیت داخلی ایالات متحده (OHS) نشان می دهد که تقریبا ۲۵۰۰ افغان هنوز منتظر پروازهای ایالات متحده در پایگاه های نظامی در قطر و امارات متحده عربی هستند. برخی به دلیل حمایت از مأموریت ایالات متحده مجبور به ترک افغانستان شدند و برخی نیز مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی یا سایر افرادی می باشند که در معرض خطراتی تحت حکومت جدید طالبان هستند. به گفته شورای روابط خارجی، این حجم از تخلیه افراد بزرگترین تخلیه از زمان جنگ ویتنام بوده است. “عملیات استقبال از متحدان” (Operation Allies Welcome)، به نقطه عطفی کلیدی رسیده است، اما کار آژانس های اسکان مجدد مانند کمیته بین المللی نجات تازه آغاز شده است. افغان هایی که به عنوان بخشی از “عملیات استقبال از متحدان” وارد شدند، در یکی از نُه “پناهگاه امنی” که در تاسیسات دولتی در سراسر ایالات متحده راه اندازی شده بود بررسی و غربالگردی شده و تا حدی توسط آژانس های اسکان مجدد مانند کمیته بین المللی نجات (IRC) که مدت هاست در جهت استقبال پناهندگان کمک کرده اند، اداره می شوند. همه آنها به جز دو مورد قرار است در فوریه ۲۰۲۲ بسته شوند. در این پناهگاه ‌های امن، به تازه واردان مکان اسکان موقت ارائه می ‌شود و پناهجویان غذا، مراقبت ‌های پزشکی و واکسن کووید-۱۹ دریافت می‌ کنند. مترجمانی به ۴۰ زبان از جمله دری، پشتو و اردو نیز در دسترس هستند تا به تازه واردان از طریق بررسی و مراحل متعاقب آن کمک کنند. افغان ‌ها تا زمانی که بتوانند به شهر یا منطقه ای که در آن ساکن خواهند شد انتقال یابند، در این اقامتگاه های امن می ‌مانند. به طور کلی پناهندگان افغان می توانند برای حمایت از خانواده خود در آینده شغلی پیدا کرده، فرزندان خود را در مدرسه ثبت نام کنند، زبان انگلیسی را در صورتی که پیشتر به آن صحبت نمی کردند، فراگیرند، و به طور کلی در جامعه و فرهنگ آمریکا ادغام شوند. اما چالش ها در این مسیر بسیار هستند، چنانچه باید گفت مسائلی چون کمبود مسکن در سراسر کشور و شیوع این ویروس همه گیر مداوم از مواردی هستند که همچنان دسترسی به بسیاری از خدمات و مزایا، به ویژه مراقبت های بهداشتی را به تاخیر می اندازد (Rescue,2022).

با این حال، علی رغم برنامه هایی از روند اسکان پناهجویان افغان دشواری های زیادی در این مسیر وجود داردکه منجر به ایجاد نگرانی و سردگمی در هردو طرف شده است. در حالی که بسیاری از آمریکایی ها، افغان های وارد شده را “پناهنده” می دانند، اکثر این تازه واردان وضعیت حقوقی نامعلوم و ضعیفی دارند. آژانس های ایالات متحده به دلیل فوریت تخلیه، افغان ها را به جای رویه های استاندارد پناهندگی، تحت آزادی مشروط بشردوستانه قرار دادند. اما عواقب آن می تواند در آینده چندان خوشایند نبوده و اثراتِ گسترده ای داشته باشد. برخی از افراد تحت آزادی ‌های مشروط مجبورند هفته ‌ها یا ماه‌ ها منتظر بمانند تا دولت یا سازمان‌ های خدمات اجتماعی اسنادی را ارائه کرده، پرونده تشکیل داده و به آنها حق کار داده شود. چالش دیگر برای این افراد تحت آزادی مشروط، تضمین پذیرش اعضای خانواده در ایالات متحده است، که مستلزم سطح بالایی از شواهد اثبات تهدید برای آن فرد خاص است. همچنین، بسیاری از افغان های تحت آزادی مشروط (parolees) در نهایت باید واجد شرایط پناهندگی باشند، اما درخواست دادن یک پروسه طولانی و پیچیده است که عموماً به کمک حقوقی قابل توجهی نیاز دارد. بیش از ۴۰۰۰۰۰ پرونده پناهندگی در سیستم پناهندگی ایالات متحده در حال بررسی است. اما سازمان ‌های اسکان مجدد پناهندگان و گروه‌ های داوطلبانه که معمولا می ‌توانند به ارائه درخواست ‌های پناهندگی کمک کنند، در حال حاضر تحت فشار و ضعف هستند. وکلای پناهجویان خواستار تصویب قانون تنظیم افغان (Afghan Adjustment Act) شده‌اند که به افغان ‌ها اجازه می‌دهد برای اقامت دائم قانونی بدون منتظر ماندن برای تصمیم‌گیری سیستم پناهندگی در مورد پرونده ‌هایشان یا رسیدگی به درخواست ‌های ویژه ویزای مهاجرت، درخواست دهند (Libal,2022).

در این میان، علاوه بر سردرگمی پناهجویان افغان در ایالات متحده، بسیاری از شهروندان افغانستان حاضر در پایگاه نظامی ایالات متحده در امارات نیز از وضعیت شان ناراضی هستند.در همین رابطه افغانستان تایمز در گزارشی آورده است که «صدها پناهجوی افغانستان که در پایگاه های نظامی امریکا در امارات متحده عربی گیر افتاده اند تظاهراتی ترتیب دادند که در آن از دولت جو بایدن خواسته اند تا تخلیه آنها از امارات را تسهیل کنند. اما سفارت ایالات متحده در امارات متحده عربی اعلام کرده است که روند نهایی شدن بررسی حقوقی انتقال این افراد ممکن است از شش تا پنج سال طول بکشد. کارشناسان نیز معتقدند که با توجه به پیچیدگی های موجود در مسائل مهاجرت این روند ممکن است مدتی طول بکشد. در مقابل، این پناهجویان ایالات متحده را به تبعیض متهم می کنند».

همچین از دیگر سو به گزارش رادیو فرانسه، «اخیرا وزارت امور خارجه ایالات متحده در نامه اخیر خود به سفارت افغانستان در واشنگتن گفته است که این سفارتخانه و همچنین کنسولگری ‌های افغانستان در شهرهای لس آنجلس و نیویورک تا یک ماه دیگر (جمعه ۱۸ فوریه ۲۰۲۲) بسته خواهند شد. آمریکا در نامه اخیر خود تاکید کرده است که همه کارکنان دیپلماتیک سفارت و کنسولگری‌ های افغانستان مصونیت ها و امتیازات دیپلماتیک خود را از دست خواهند داد. با این وجود، وزارت امور خارجه آمریکا گفته است که عادله راز، سفیر دولت پیشین افغانستان در واشنگتن می‌تواند به تنهایی به ماموریت خود ادامه دهد.  طبق گزارش اخیر نیویورک ‌تایمز، دیپلمات ‌های افغانستانی در ایالات متحده که پس از روی کار‌ آمدن طالبان در افغانستان  از بروز فاجعه اقتصادی و انسانی در کشور خود رنج می ‌برند، با خطر از دست دادن کار و همچنین اخراج از آمریکا مواجه هستند. بدین ترتیب به نظر می رسد که پناهندگان افغان که از تخلیه افغانستان به آمریکا پناهنده شده و چه کارکنان سفارت و کنسولگری های افغانستان در این کشور، اکنون با بحران هایی از رد ویزای بشردوستانه و کسب اقامتی دائم و یا از دست دادن کار خود و بازگشت به افغانستان مواجه اند».

نگاهی به چهاردهه حضور پناهجویان افغانستان در ایالات متحده

همانطور که آمد عواقب چشمگیر خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان پس از ۲۰ سال جنگ و ظهور سریع طالبان باعث تخلیه آشفته متحدان افغان و دیگران به ایالات متحده و سایر کشورها شد. تا ۳ سپتامبر نزدیک به ۳۴۰۰۰ افغان مقیم ایالات متحده در پایگاه های ایالات متحده و ناتو در خاورمیانه و اروپا اسکان داده شده بودند. نزدیک به ۲۶۰۰۰ نفر دیگر در هشت مرکز نظامی در ایالات متحده بودند. این مهاجران جدید به جمعیت مهاجران افغان در ایالات متحده خواهد افزود که نسبتاً کوچک بودند چنانکه حدود ۱۳۲۰۰۰ نفر تا سال ۲۰۱۹ بودند که ۶۰ درصد آنها در سال ۲۰۱۰ یا بعداز آن وارد افغانستان شدند. اما علیرغم اندازه کوچک آن ها، این گروه در دهه گذشته بسیار سریعتر از جمعیت های مهاجر دیگر رشد کرده اند.

پیشینه و یا هم بهتر است بگوییم سرآغاز حضور جدی پناهجویان افغان در ایالات متحده به دهه ۱۹۸۰ بر میگردد. به طوری که تعداد قابل توجهی از مهاجران افغان در اوایل دهه ۱۹۸۰ پس از سال ها بی ثباتی سیاسی و تهاجم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۹ به ایالات متحده آمدند. جنگ های داخلی و مداخلات نظامی بعدی منجر به موج های متعددی از پناهندگان شد که تعداد نسبتاً کمی از آنها به ایالات متحده رسیدند. پاکستان و ایران مقاصد بسیار رایج تری برای آوارگان افغان بوده و هست.با این حال،  بین سال های ۱۹۸۰ و ۲۰۰۰ تعداد افغان هایی که در ایالات متحده اقامت داشتند، ۱۱ برابر افزایش یافت به طوری که تقریبا از ۴۰۰۰ به ۴۵۰۰۰ نفر رسید.بعدتر تهاجم نظامی به رهبری ایالات متحده به افغانستان در سال ۲۰۰۱ نیز منجر به آواره شدن های داخلی و بین المللی شد اما این امر بلافاصله منجر به افزایش چشمگیر جمعیت افغانستانی تبارها در ایالات متحده نشد.

اکنون نیز با عمیق تر شدن حضور ایالات متحده در افغانستان، افغان های بیشتری به عنوان مترجم، یا افراد متخصص یا عادی که با دولت یا ارتش ایالات متحده کار می کردند، به این کشور مهاجرت کردند.چراکه این افراد یا خانواده هایشان به دلیل ارتباط با ایالات متحده در معرض جدی خطر قرار گرفتند. در همین راستا کنگره در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ برنامه های ویزای مهاجرتی ویژه(SIV) ایجاد کرد که به افغان هایی که به ایالات متحده کمک کرده اند و همچنین اعضای نزدیک خانواده شان راهی برای اقامت دائم می دهد. در همین رابطه تعداد مهاجران افغان پس از این دوره به میزان قابل توجهی افزایش یافت: در حالی که به طور متوسط بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳ بین ۲۳۰۰ گرین کارت بین شهرندان افغانستان توزیع شد. این تعداد بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ به ۱۲۳۰۰۰ افزایش یافت(Batalova,2021).

اما اکنون به نظر می رسد که وضعیت پناهجویان افغان به دلیل سرعت تغییرات در افغانستان و ورود سیل عظیمی از آنها به ایالات متحده برای هر دو طرف به مشکل خورده و چالش هایی را در این مسیر خلق کرده است. چنانکه اگرچه تا چهارماه اول به حدود ۷۴۵۰۰ افغان به طور موقت اجازه زندگی در ایالات متحده داده شده است و اگرچه آنها اکنون در معرض خطر فوری نیستند اما بسیاری از این پناهجویان در روند اقامتی خود به دلیل آماده نبودن سیستم مهاجرتی آمریکا به مشکل خورده اند. این در حالی است که از ماه جولای تاکنون حدود ۱۳۵ درخواست از میان ۲۸۰۰۰ درخواست تایید شده است.

لایه های زیرین چالش های پناهندگان افغان در جریان اسکان مجدد

به گفتۀ آژانس ‌های امدادی بسیاری از پناهندگان تازه وارد همانطور که در جوامع سرتاسر ایالات متحده اسکان می یابند، عمدتا با چالش ‌های متعددی چون مسکن و اشتغال مواجه هستند. برخی نیز در حین گذر از پیچ و خم های زندگی در آمریکا، شوک فرهنگی را تجربه می کنند. امیلی گیلکینسون به صدای آمریکا گفت “ما آگاهیم که مواردی وجود دارد که مهاجران افغان ادعا می کنند که مرتکب اعمال خشونت بین فردی شده اند.” وی سخنگوی شورای توسعه جامعه اتیوپی (ECDC) است که به اسکان مجدد حدود ۶۰۰۰ پناهجوی افغان در ویسکانسین و سایر ایالت ها کمک کرده است. همچنین صدای آمریکا گزارش های عمومی از چهار پناهجوی افغانی را یافت که ظاهرا گفته می شود به اتهام خشونت و تجاوز جنسی از سپتامبر ۲۰۲۱ دستگیر شده اند.

الف)آموزش فرهنگی

برنامه های اسکان مجدد توسط دولت ایالات متحده تامین مالی می شود و یکی از نیازهای کلیدی جهت گیری فرهنگی است. گیلکینسون گفت: “برنامه درسی و فرآیند ارائه جهت گیری فرهنگی چیزی است که آنها سعی دارند به منظور آماده سازی بهتر تازه واردان برای موفقیت در جامعه آمریکا ادامه می دهد.” اما یکی از پناهجویان افغان در ویسکانسین که خواست نامش فاش نشود، اظهار کرد «که کلاس های جهت گیری فرهنگی مختصر/کم بوده و بیشتر با موقعیت های فرضی سروکار دارد. به باور من یادگیری عملی می تواند مهم تر باشد. چنانچه برخی از ما حتی پس از استقرار در خانه های جدید خود به مشاوره فرهنگی نیاز خواهیم داشت.»(Dawi,2022)

در همین رابطه به گفتۀ یکی از پناهجویان افغان که در ابتدای سپتامبر به فورت مک کوی در غرب ویسکانسین رسیدند، سخت ترین بخش سفرشان تغییر شرایط دور شدن از خانه و فضایی برای سه فرزند خردسالش در افغانستان برای تحمل زندگی با چند خانواده دیگر در یکی از پایگاه های نظامی بوده است که در آن حریم خصوصی کمی وجود دارد. او گفت: در حالی که او به این فکر می کند که بالاخره در خانه جدیدش در ماساچوست مستقر شود، بیش از همه نگران پشت سر گذاشتن چند ماه اول و شوک فرهنگی است که ناگزیر از زندگی در یک کشور جدید به وجود می آید. به گفتۀ او ممکن است انگلیسی صحبت کنم، این قابل درک است. اما لزوما به این معنی نیست که من همه چیز را در مورد فرهنگ می دانم. به همین دلیل است که برخی از افراد، از جمله من، ممکن است رفتار عجیبی داشته باشیم. “این آسان نیست»

ب) جنایات نفرت محور (Hate crimes)

پناهندگان و آژانس های امدادی آنچه را که آنها سرریزِ سخاوتمندانه حمایت از سوی افراد و گروه ها در سراسر کشور نسبت به افغان های تازه وارد می خوانند را تحسین می کنند. اما پناهجویان افغان در زمانی به ایالات متحده می ‌آیند که اف.‌بی.‌آی از موجی از جنایات نفرت محور با الهام از نژادپرستی، به ویژه علیه مردم آسیایی الاصل خبر می ‌دهد. اگرچه هیچ دادۀ فراوان و کثیری در مورد موارد جنایات ناشی از نفرت مربوط به پناهجویان افغان وجود ندارد، اما گزارش های جداگانه ای وجود دارد. چنانچه به گزارش رسانه های محلی، در اواخر ژانویه، اف.بی.آی تحقیق در مورد یک جنایت ناشی از نفرت شامل دو پناهجوی افغان در اوونزبورو، کنتاکی را آغاز کرد. در یک رویداد دیگر، برچسب هایی با پیام “مجوز شکار پناهجویان افغان” سال گذشته در محوطه دانشگاهی در میشیگان دیده شد. دو پناهجو که حدود دو ماه را در فورت دیکس در نیوجرسی سپری کردند تا پرونده اسکان مجدد آنها بررسی شود، گفتند که در ایالات متحده صحبت هایی در مورد حساسیت های نژادی و مذهبی وجود دارد.

ج)خشونت خانگی

حوادث جداگانه خشونت خانگی برای اولین بار در مراکز بررسی و غربالگریِ پناهندگان در پایگاه های نظامی ایالات متحده گزارش شد. ناهید صمدی بهرام، مدیر گروهی مدافع حقوق زنان افغان، یک سازمان غیردولتی که از حقوق زنان و دختران افغان دفاع می کند، گفت: «خشونت خانگی در هر جامعه ای اتفاق می افتد. او به صدای آمریکا گفت که روابط بین فردی پناهندگان به دلیل آسیب هایی که آنها تجربه کرده اند، به ویژه تیره و تار شده است. همچنین سایر آژانس های اسکان مجدد نیز استرس و آسیب شدید را در میان پناهجویان افغان پیگیری کرده اند(Dawi,2022).

ج)افسردگی ناشی از بلاتکلیفی

افغان ‌هایی که ماه ‌ها در پایگاه ‌های نظامی گیر افتاده‌ اند، دریافتند که زندگی در بلاتکلیفی از نظر روانی چقدر دشوار است. چنانچه به گفتۀ یکی از آنها به سی ان ان، «من ۹۱ روز در فورت پیکت [در ویرجینیا] ماندم و برخی از همکارانم هنوز در آنجا هستند و احتمالا تا اواسط فوریه ۲۰۲۲ خارج نخواهند شد. این باعث افسردگی توده ای و جمعی شده است».

بنابراین، وضعیت پیچیده مهاجرتی ایالات متحده و هجوم سیل عظیمی از پناهجویان افغان در شرایطی که سیستم مهاجرتی ایالات متحده در شرایط پذیرش آنها نبوده است، در کنار سردرگمی دولت بایدن و نگرانی از فشار افکار عمومی منجر به آن شده است که ویزای بشردوستانه بسیاری از پناهجویان افغان رد و یا هم بسیاری از آنها در شرایط بلاتکلیفی برای مدت طولانی قرار بگیرند.  چرا که افراد تخلیه شده از نظر فنی پناهنده نیستند.زیرا آنها فرآیند اسکان مجدد پناهندگان ایالات متحده را طی نکرده اند که در زمانی که افراد در خارج از ایالات متحده هستند، انجام می شود. اما برای کمک به افغان ها برای ادغام در جوامع جدید، ایالات متحده به شبکه ای از آژانس های اسکان مجدد پناهندگان در سراسر کشور متکی است. با این حال این شبکه در دروان ریاست جمهوری دونالد ترامپ نابود شد و هنوز به طور کامل بهبود نیافته است. در نتیجه روند ادغام این پناهجویان مسیر دشواری را پیش روی خود دارد.

منابع

Dawi, Akmal, (2022), “Afghan Refugees Navigate Legal, Cultural Challenges in Unfamiliar Land”, https://www.voanews.com/a/afghan-refugees-navigate-legal-cultural-challenges-in-unfamiliar-land/6446382.html

Rescue, (2022), “What is next for Afghans who fled to the United States?”, https://www.rescue.org/article/what-next-afghans-who-fled-united-states

Libal, Kathryn and Harding, Scott, (2022), “Tens of thousands of Afghan evacuees made it to the US – here’s how the resettlement process works”, https://theconversation.com/tens-of-thousands-of-afghan-evacuees-made-it-to-the-us-heres-how-the-resettlement-process-works-172207

MONTOYA-GALVEZ, CAMILO, (2022), “36,000 Afghan evacuees lack pathway to permanent legal status in the U.S.”, https://www.cbsnews.com/news/afghan-evacuees-lack-pathway-to-permanent-legal-status-in-the-u-s/

Harb,Ali(2022), “Afghan face new uncertainties, after mo,ths on army bases in US”, https://www.aljazeera.com/news/2022/2/17/after-months-army-bases-in-us-afghans-face-new-uncertainties

Batalova, Jeanne(2021), “Afghan Immigrants in United States”, https://www.migrationpolicy.org/article/afghan-immigrants-united-states